Jest absolwentką Filologii Polskiej oraz Wiedzy o Kulturze na Uniwersytecie Warszawskim, a także Historii Sztuki w Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Ukończyła studia podyplomowe i liczne kursy i formy doskonalenia w zakresie edukacji polonistycznej, artystycznej i kulturoznawczej. Jest nauczycielem dyplomowanym. Uważa, że możliwość przekazywania dzieciom wiedzy jest czymś niezwykłym, dlatego wybrała zawód nauczyciela i od roku 1997 pracuje z młodzieżą w różnym wieku. Uczy się od napotykanych ludzi, a szkoła jest jednym z miejsc, które to umożliwia, bo każde „45 minut” jest inne. Na zajęciach języka polskiego uczy dzieci dostrzegać innych ludzi, rozumieć ich motywacje, oceniać wartości, wnioskować, formować własne poglądy. Kształtuje wrażliwość językową. Zaraża młodzież zamiłowaniem do teatru, jako przestrzeni, gdzie poprzez twórczość można realizować własne marzenia. Wspólnie ze swoimi uczniami opracowuje przedstawienia, które są prezentowane na deskach szkolnej sceny. Stara się przygotować dzieci do świadomego uczestnictwa w kulturze, nauczać w duchu poszanowania  własnego dziedzictwa kulturowego, a także umiejętności krytycznego obcowanie ze sztuką.

Sztukę, film i teatr lubi ciągle odkrywać „na nowo”, ulegać magii i  fascynacji. Uwielbia operę – najbardziej „Nabucco” Verdiego i „Madame Butterfly” Pucciniego. Kocha sztukę, szczególnie malarstwo Gustava Klimta i współczesną grafikę. Jej hobby to gra na pianinie. Lubi czytać. Gdyby mogła chętnie porozmawiałaby z Gabrielem Marquezem o samotności, z Witkacym zgłębiłaby tajemnicę bytu, a Wojciecha Cejrowskiego poprosiłaby o anegdoty z podróży po świecie.