Na kształt naszej szkoły mają wpływ osoby, które w niej pracują – a na kształt zerówki wpływ ma Pani Justyna Powierska, która od lat otacza opieką najmłodsze dzieci w naszej szkole. Przeczytajcie wywiad z Panią Justyną.

Dlaczego zostałaś nauczycielką? Co jest według Ciebie najlepsze w tym zawodzie?

Największą zaletą jest brak monotonii, takie zaplanowanie dnia, aby każdy był inny, satysfakcja z kształtowania młodego człowieka oraz pokazania mu prawidłowych wzorców. To, co jest też świetne w naszej szkole, to że mamy zgrany zespół, który wspólnie działa na rzecz uczniów. Na co dzień współpracuję z poradnią, mam dostęp do specjalistów. Mamy dwuetapowe sprawdzenie gotowości szkolnej: we wrześniu lub październiku sprawdzam kompetencje dziecka po przedszkolu, a w kwietniu-maju jakie umiejętności zdobyło u nas. W całym tym czasie mam stały kontakt z logopedą i psychologiem. Współpracuję też z klasą pierwszą, wiem jak wygląda program i mogę dobrze przygotować dzieci do szkoły.

Dlaczego akurat edukacja wczesnoszkolna?

Na początku poszłam na filologię polską, z zamiłowania do pisania, oczywiście na specjalizację nauczycielską. Po zderzeniu z gramatykami opisowymi postanowiłam poszukać czegoś innego. W tamtym czasie urodził mi się syn i dał mi inspirację, by pójść na edukację wczesnoszkolną. Chciałam więcej o nim wiedzieć. Potem ukończyłam jeszcze logopedię, bo zobaczyłam, że to też może mi pomóc lepiej zrozumieć, z czym mierzą się dzieci.

Jaki jest Twój sposób na dobre relacje z uczniami?

Szczerość, szacunek i poczucie humoru. Moi uczniowie, co słyszę od nich, doceniają możliwość zabawy. Pisałam licencjat o aktywności zabawowej, o tym jak ważna jest zabawa, i korzystam z tego do dziś. Dzieci często mówią mi, że super, że mogą się bawić. A w tym czasie, gdy się bawią, przygotowują się do szkoły w takich warunkach, że nawet tego nie zauważają :).

Na początku września w zerówce niektóre dzieci mają taką trudność, że są nastawione, że nauczyciel będzie wszystko organizował. Tymczasem później są zachwycone, że mają tę autonomiczność w zabawie, że mogą wykazać się kreatywnością, mogą być sobą. To dla nich ważne, ale też jest to istotne dla ich rozwoju, bo uczą się samodzielności i kontaktów społecznych.

Pamiętasz swój pierwszy dzień jako nauczycielka? Jak się zmieniłaś od tego czasu?

Dużo łatwiej przenieść zdobytą wiedzę na działanie, jestem lepszym obserwatorem. Praca z dziećmi nauczyła mnie cierpliwości i wytrwałości.

Kim jesteś poza tym, że jesteś świetną nauczycielką?

Cudowną mamą i najlepszą na świecie żoną.

Jak spędzasz wolny czas w trakcie roku szkolnego, a jak wakacje?

W roku szkolnym czas wolny pochłania rodzina i obowiązki domowe, a weekendy studia z integracji sensorycznej. Pozostałe dni wolne spędzam z najbliższymi na leniuchowaniu. Wakacje są dla mnie czasem spokoju, ułożenia myśli, nadrobienia spotkań towarzyskich.

Co uważasz za swój największy sukces?

Trudno wskazać największy sukces… Może mała ilość porażek? Tego, co osiągnęłam, nie postrzegam w kategoriach sukcesu – to wynik ciężkiej pracy, wytrwałości i dobrego serca.