Społeczne Towarzystwo Oświatowe

500 897 679

szkola@sto2.pl

ul. Dziatwy 6

03-109 Warszawa

7:45-15:45

Pon - pt

Społeczna Szkoła Podstawowa nr 2 im. Polskich Matematyków Zwycięzców Enigmy STO

500 897 679

szkola@sto2.pl

ul. Dziatwy 6

03-109 Warszawa

7:45-15:45

Pon - pt

Zapraszamy na wywiad z Moniką Kopycką, wychowawczynią klas 5. Pani Monika jest również psychologiem oraz tutorem.

Dlaczego zostałaś nauczycielką? Co jest według Ciebie najlepsze w tym zawodzie?

Właściwie nauczycielką chciałam być od dziecka, a dokładniej od momentu kiedy po raz pierwszy przekroczyłam progi szkoły. Fascynowały mnie wszystkie pomoce i książki szkolne, z zazdrością spoglądałam na dziennik, który nauczycielka sumiennie wypełniała i na jej pomalowane na czerwono paznokcie, które stały się moim wyznacznikiem bycia nauczycielem. Po powrocie do domu, gdy już uporałam się z lekcjami, rozkładałam przygotowane przez sobie pomoce, własnoręcznie wykonany dziennik i bawiłam się w szkołę. Z biegiem czasu, trochę mi się pozmieniało. Gdzieś po drodze pojawiło się bycie archeologiem, odkrywcą. Ale to zawsze było „na chwilę”. Zawód pracy z dzieciakami jednak do mnie zawsze powracał. W LO poważnie rozważałam wybór studiów i ostatecznie padło na psychologię uzupełnioną później pedagogiką.

Dlaczego uczysz akurat tego przedmiotu?

Zostałam psychologiem ponieważ fascynuje mnie mózg człowieka. Jak działa, dlaczego ludzie zachowują się tak a nie inaczej, co nimi kieruje, itp. Uwielbiam obserwować mowę ciała ludzi, jak reagują na różnorodne sytuacje. Jako psycholog mogę wpływać na zachowanie ludzi, pomagać im i ich wspierać w trudnych sytuacjach. Bycie tym, kim jestem, sprawia mi mnóstwo frajdy.

Jaki jest Twój sposób na dobre relacje z uczniami?

Relacje z drugim człowiekiem, szczególnie te prawidłowe, są bardzo ważne. Jako wychowawca kładę nacisk głównie na szczerość i traktowanie uczniów z szacunkiem. Każdy z moich uczniów ma możliwość wypowiedzenia się zawsze na każdy temat z poszanowaniem sfery innych uczniów. W budowaniu zaufania i przyjaznych relacji z uczniami pomaga również dystans do siebie. Umiejętność żartowania z siebie, przyznanie się także czasem do błędu wspiera tworzenie środowiska klasowego.

Pamiętasz swój pierwszy dzień jako nauczycielka? Jak się zmieniłaś od tego czasu?

Oczywiście! Byłam przerażona, czy podołam wszystkim obowiązkom, czy uczniowie mnie polubią, czy rodzice mnie zaakceptują jako wychowawcę dwóch klas! Zaplanowanie pracy i prowadzenia swoich klas było mega wyzwaniem. Z czasem zauważałam, że moje pomysły się sprawdzają, uczniowie i rodzice darzą mnie zaufaniem, klasy są zgrane i się lubią. To doświadczenie pozwoliło mi uwierzyć, że to co robię robię dobrze i ma to sens.

Jakie są Twoje pasje? Kim jesteś poza tym, że jesteś świetną nauczycielką?

Lubię gotować i piec ciasta, a poza tym jestem mega hiper świetną ciocią :).

Jak spędzasz wolny czas w trakcie roku szkolnego, a jak wakacje?

Uwielbiam czytać, jestem pochłaniaczem książek – głównie kryminały i książki psychologiczne. Swój wolny czas poświęcam także na spacery i odkrywanie nowych miejsc oraz na spotkania z ludźmi, którzy są dla mnie ważni.

Co uważasz za swój największy sukces?

Myślę, że to jeszcze przede mną. Każdy dzień w tej pracy przynosi różne wyzwania. Jedne trudniejsze inne łatwiejsze, ale wszystkie wymagają od mnie zaangażowania i kompetencji. Dobre relacje z moimi byłymi już uczniami, spotykanie się i wymienianie informacjami to chyba na obecną chwilę jest mój największy sukces.